Over outplacement onzekerheid kansen
Outplacement is hard, maar vooral slimmer werken aan het pad naar nieuw werk, vanuit een actief persoonlijk loopbaanbeleid. Het is een traject naar plezier en succes op korte en lange termijn. Persoonlijke aandacht en intensief contact vormen de basis van onze samenwerking.
Doortrekken of doorbreken?
De term outplacement betekent niets meer of minder dan het leveren van diensten die erop gericht zijn een werknemer naar een nieuwe positie op de arbeidsmarkt te begeleiden. Door het voeren van gesprekken en het aanbieden van specifieke programma’s wordt hulp geboden in de zoektocht naar een andere werkkring voor de werknemer.
Maar waar vind je dat werk dan? En wat voor werk moet dat dan zijn? Welke programma’s werken voor jou het beste? In welke vijver moet je vissen? Hoeveel anderen vissen ook in die vijver? Waar sluiten competenties, ambities en mogelijkheden het beste op elkaar aan?
Met name deze laatste vraag komt in mijn ervaring vaak onvoldoende aan bod tijdens reguliere outplacement-trajecten. Vaak wordt er alleen gekeken naar het doortrekken van lijnen uit het verleden. Maar jouw vragen sluiten eerder aan bij loopbaanbegeleiding. En ik vind dat er zo tegen outplacement aangekeken moet worden.
Het verkrijgen van antwoord op die vragen vergt inzicht. Het vergt vaardigheden. Het vergt creativiteit. En vooral een begeleider die je helpt om àlle bij jou passende mogelijkheden in kaart te brengen en die met jou de vertaalslag maakt naar een concreet plan van aanpak om de door jou gewenste doorbraak te realiseren. Of dat nu een nieuwe baan, ondernemerschap of een combinatie van beide wordt.
Mijn visie op outplacement
Outplacement en loopbaanbegeleiding hebben veel gemeen. Maar er is ook een aantal kenmerkende verschillen. Bij outplacement verliest een werknemer zijn of haar baan. Emoties en de verwerking daarvan speelt daarbij vaak meer een rol dan bij loopbaanbegeleiding. De outplacement activiteiten zijn vooral gericht op het vinden van een nieuwe baan, buiten de huidige organisatie. Loopbaanbegeleiding richt zich vaak ook op het optimaliseren van het persoonlijk functioneren. Op het gedrag dat iemand vertoont. Of dat effectief is, of juist ineffectief.
Het helpt mensen diep na te denken over een volgende stap in een loopbaan. Het biedt inzicht in een vaak nieuwe stip op de horizon en het pad dat bewandeld kan worden om bij die stip te komen. Die stip kan buiten de organisatie zijn, maar hoeft niet.
Meestal is de bereikte verandering echter nog groter en worden succesvolle stappen gezet buiten de eigen sector, of zelfs buiten de eigen professionele beroepsgroep.
Wat is nu het beste voor jou, als hoogopgeleide en ervaren professional die ongewild op straat komt te staan? Moet je kiezen voor outplacement? Of ligt de keuze voor loopbaanbegeleiding meer voor de hand?
Wat mij betreft: geen van beide en allebei. Een zekere rouwverwerking, zal in meer of mindere mate voor de meeste betrokkenen aan de orde zijn. Maar veel belangrijker nog is de vraag hoe en vooral waar je jouw nieuwe loopbaan kan inrichten.
Dat is voor ieder individu anders. Oude zekerheden moeten worden losgelaten en nieuwe zekerheden gecreëerd. Ieder individu zal daarom moeten bepalen wat zijn/haar drijfveren zijn. Waar de kansen zijn. Dit vergt een creatieve, individuele aanpak gericht op jou.
Het is een goede ontwikkeling dat bedrijven steeds meer kiezen voor persoonlijke outplacement budgetten in plaats van vastgestelde outplacementtrajecten.
Jij moet tenslotte de ruimte kunnen hebben (en nemen!) om jouw eigen keuzes te kunnen maken. En dus zelf een coach vinden waar jij je goed bij voelt. Een coach die jou als mens begeleidt bij de vragen waar jij mee zit. Dat zijn meestal andere vragen dan waar het reguliere outplacement proces in een dichtgetimmerd traject een antwoord op biedt. Bovendien kom je daarmee los van de keuzes die de werkgever voor jou heeft bepaald.
Jij bepaalt jouw eigen toekomst!
